Izaäk Kievit - Dioneth

Izaäk Kievit
6 nov 1887 – 4 juni 1954

Izaäk Kievit , Oud-Vossemeer, 6 november 1887 – Dordrecht, 4 juni 1954, was auteur en bevindelijk gereformeerd Nederlands predikant in de Nederlandse Hervormde Kerk. Hij diende als eerste Garderen in 1915. In 1918 vertrok hij naar Benschop en vanaf 1920 diende hij Lunteren. Kievit vertrok in 1923 naar Baarn, waar hij tot aan zijn emeritaat in 1952 bleef.

Reeds als kind kende Izaäk diepe indrukken van God en worstelde hij met levensvragen. HBS deed hij in Bergen op Zoom. Het duurde een hele tijd voordat hij daar kwam: eerst met paard en wagen naar Tholen, vervolgens via de pont en de tram. Soms reisde hij samen met plaatsgenoot Johan Jacob Timmer, die ook hervormd predikant zou worden. Na de HBS ging Kievit naar Utrecht om theologie te studeren. Als jong student had hij last van heimwee naar het Thoolse land en zijn ouderlijk huis. Studiegenoten leerden hem kennen als een student vol levensernst. Hij was nauw betrokken met studentenvereniging Voetius.

Aan tradities en gewoonten hechtte Kievit weinig waarde. Hij zocht steeds naar de Bijbelse grond. In Baarn had de Hervormde gemeente 1 kerk, en 2 predikanten. Kievit ging dus eenmaal op een zondag voor, omdat de andere predikant Blauwendraad een andere ligging had, verzocht het bevindelijk gereformeerde deel van de gemeente om twee morgendiensten te mogen beleggen. Dit verzoek werd afgewezen.

Vanaf 1924 werden aparte diensten belegd in gebouw Calvijn. Kievit had veel waardering voor de ‘bekeerde vrouw’ Jansje Zondag, over wie hij na haar overlijden in 1935 een boek schreef: Pelgrims zangen. Van 1931 tot 1950 was hij verbonden aan het Gereformeerd Weekblad. Zijn uitgaven werden ook in andere kerkverbanden waarderend ontvangen. Dominee G.H. Kersten beval zijn boeken aan de lezers van De Saambinder aan. In 1952 ging Kievit om gezondheidsredenen eerder met emeritaat. Twee jaar later overleed hij in het huis van zijn dochter te Dordrecht.